Ισπανική ταινία (1948) του μεγάλου σκηνοθέτη Juan de Orduña, βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Manuel Tamayo y Baus. Μια από τις σημαντικότερες επιτυχίες του ισπανικού κινηματογράφου όλων των εποχών, που ανέδειξε τρεις σημαντικούς πρωταγωνιστές, την Aurora Bautista, τον Fernando Rey και, κυρίως, την Sara Montiel, την μεγαλύτερη ίσως ισπανίδα σταρ που έχει υπάρξει ως τώρα.
Πρόκειται για ένα ρομαντικό δράμα που αφηγείται τον έρωτα της Ιωάννας της Καστίλης, κόρης του Φερδινάνδου και της Ισαβέλας, που είναι περισσότερο γνωστή ως Ιωάννα η Τρελή (Juana la Loca, 1479-1555), για τον πρίγκιπα Φίλιππο τον Ωραίο (Felipe el Hermoso, 1478-1506), που πέθανε νεώτατος αφήνοντάς την συντετριμμένη και μόνη.
Η ταινία ακολουθεί κατά πόδας το θεατρικό έργο που προαναφέραμε και πολλοί Ισπανοί κριτικοί πιστεύουν πως, αν και είναι μελοδραματική και στοχεύει περισσότερο στον εντυπωσιασμό παρά στην πραγματικότητα, η προσέγγιση των ιστορικών χαρακτήρων είναι -παρ' όλα αυτά- περισσότερο πιστή από ό,τι σε ανάλογες ταινίες, όπως π.χ. στο ριμέηκ του Vicente Aranda (2001) με τίτλο Juana la Loca.
Καλά, η Ιωάννα δεν ήταν τρελή ακριβώς από έρωτα. Το μισό της σόι έπασχε από καταθλίψεις, μελαγχολία, ψυχώσεις και δε συμμαζεύεται. Το σκάκι- σκάκι όμως! Ίσως ακριβώς και γι' αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλη μια... πονεμένη ιστορία (της Ιωάννας και του Φιλίππου), που βασικά δεν συνδέεται με το σκάκι,αλλά δεν παύει να έχει το ενδιαφέρον της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοί ιστορικοί λένε ότι η Juana La Loca (που έγινε βασίλισσα της Καστίλης) έπασχε από σχιζοφρένεια ή μανιοκατάθλιψη, αλλά και ορισμένοι θεωρούν ότι αυτή είναι μια «ταμπέλα» που της δόθηκε,προκειμένου να «τη βγάλουν απ’τη μέση». Κομβικό σημείο το ότι με το θάνατο του συζύγου της (από τυφοειδή πυρετό, το 1506) αρνείτο επό πολύ καιρό να δεχτεί την αλήθεια και να επιτρέψει την ταφή.
Και ο Fernando Rey είχε μεγάλη καριέρα ως ηθοποιός, π.χ. στις ταινίες του Buñuel, με χαρακτηριστικούς ρόλους,π.χ στη «Βιριδιάνα» (1961), «Τριστάνα»(1970), «Κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας» (1972) και στο –εκπληκτικό- «Σκοτεινό αντικείμενο του πόθου» (1977). Έπαιξε και τον Δον Κιχότη στο «El Quijote de Miguel de Cervantes» του 1991.