Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008

Η χρωματική πανδαισία του Ματίς

Ο μεγάλος Γάλλος ζωγράφος Ανρί Ματίς (Henri Matisse, 1869-1954) αναζητούσε πάντα την εκφραστικότητα του χρώματος. Στο έργο του κυριαρχούν οι εσωτερικοί χώροι και οι ανθρώπινες φιγούρες, παρουσιασμένα με έντονα διακοσμητικά στοιχεία και με πανδαισία χρωμάτων.
Παρακάτω βλέπουμε δύο πίνακές του με σκακιστικό θέμα.


Γυναίκα δίπλα σε σκακιέρα (1928)


Η οικογένεια του ζωγράφου (1911)

Σκακιστές


Σκίτσο μαθητή

Και οι Ντακ παίζουν σκάκι!


Σκίτσο μαθητή

Ένα παράξενο πρόβλημα

Το πρόβλημα που ακολουθεί διαφέρει από εκείνα που συνήθως συναντάμε σε βιβλία ή εφημερίδες. Αυτό που ζητάει είναι να βρούμε τι πρέπει να παίξουν τα Λευκά για να μην κάνουν ματ!

Πρόβλημα του K. Fabel, 1952

Παίζουν τα Λευκά και δεν κάνουν ματ

Εύκολα ματ

Τρία πολύ εύκολα προβλήματα για τους μικρούς μας φίλους και για τους αρχάριους, που δείχνουν τη δύναμη της βασίλισσας και του αξιωματικού. Όλες οι θέσεις είναι από πραγματικές παρτίδες ανάμεσα σε μικρά παιδιά.


Τα Μαύρα έχουν κάνει πολλές περιττές κινήσεις με τον αξιωματικό τους και έχουν αμελήσει να προστατεύσουν ικανοποιητικά τον βασιλιά τους, που έχει μείνει στο κέντρο της σκακιέρας. Παίζουν τώρα τα Λευκά και κάνουν ματ σε 2 κινήσεις.


Το ίδιο κι εδώ. Τα Λευκά κάνουν ματ σε 2 κινήσεις.


Η πτέρυγα του βασιλιά πρέπει να προστατεύεται καλά. Όμως τα Μαύρα έχουν αφήσει κι εδώ τον βασιλιά τους ανυπεράσπιστο.
Τα Λευκά κάνουν ματ σε 3 κινήσεις.

"ΤΟ ΣΚΑΚΙ"-Ποίημα του Μπόρχες

Ασθενικός βασιλιάς, λοξός αξιωματικός, φρενιασμένη
βασίλισσα, πύργος ευθύς, πολυμήχανος στρατιώτης
απάνω στην ασπρόμαυρη πορεία
ψάχνει ο ένας τον άλλο και συγκρούονται σ’ επίμονη μάχη.

Δεν ξέρουν πως το σίγουρο χέρι
του παίχτη τους ρυθμίζει τη μοίρα,
δεν ξέρουν πως μια τρομαχτική νομοτέλεια
ελέγχει τις αποφάσεις και τη διαδρομή τους.

Αλλά κι ο ίδιος ο παίχτης είναι αιχμάλωτος
(η έκφραση είναι του Ομάρ) μιας άλλης σκακιέρας
με μαύρες νύχτες και άσπρες μέρες.

Ο Θεός κινάει τον παίχτη κι ο παίχτης τα πιόνια.
Μα άραγε ποιος Θεός, πίσω από το Θεό, κινάει το νήμα
της σκόνης και του χρόνου, του ονείρου και της αγωνίας;

Χόρχε Λουίς Μπόρχες
(μετ. Δημήτρης Καλοκύρης)

Σκακιστική Οδύσσεια

Αν μπει κανείς σε μια οποιαδήποτε τάξη δημοτικού σχολείου και ρωτήσει τα παιδιά πόσα από αυτά ξέρουν να παίζουν σκάκι, τουλάχιστον τα μισά θα σηκώσουν το χέρι με ενθουσιασμό. Αρκετά μάλιστα δεν θα παραλείψουν να πουν πόσο καλά ξέρουν να παίζουν και τι μεγάλος πρωταθλητής είναι ο πατέρας τους ή όποιος τέλος πάντων τα έχει μάθει να παίζουν.
Φυσικά η αλήθεια απέχει πολύ από αυτό. Τα περισσότερα από τα παιδιά που δηλώνουν πως ξέρουν σκάκι, στην πραγματικότητα ή έχουν μια αόριστη ιδέα για το παιχνίδι (επειδή έχουν δει κάποιους να παίζουν) ή ξέρουν κάπως τις κινήσεις των κομματιών ή, στην καλύτερη περίπτωση, ξέρουν τους κανόνες του παιχνιδιού και παίζουν περιστασιακά χωρίς να έχουν ακόμα υποψιαστεί την πολυπλοκότητα του σκακιού. Το σημαντικό όμως είναι πως θέλουν να ασχοληθούν! Μόλις υποψιαστούν ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να αρχίσουν μαθήματα στο σχολείο ενθουσιάζονται και θέλουν να συμμετάσχουν!
Τώρα τι ακριβώς συμβαίνει και λίγα σχετικά σχολεία έχουν εντάξει το σκάκι στις δραστηριότητές τους; Ή μάλλον θα έπρεπε κανείς να ρωτήσει γιατί λίγοι Σύλλογοι Γονέων σε συνεργασία με το σχολείο το έχουν εντάξει (μια και το κράτος δεν φαίνεται διατεθειμένο να το βάλει στο πρόγραμμα).

Λοιπόν, κοιτάξτε τι γίνεται για να φτάσει ένας δάσκαλος σκακιού να μπει μέσα σε μια τάξη και να στήσει τη μαγνητική του σκακιέρα. Το πρώτο βήμα συνήθως είναι να πάει στον διευθυντή ενός σχολείου και να του μιλήσει. Ο διευθυντής αρκετές φορές είναι απασχολημένος. Όταν δεν είναι οι πιθανότητες που έχεις είναι τρεις:
1)Να σου πει ότι είναι αντίθετο με τους κανονισμούς το να μπαίνουν «εξωσχολικοί» στο χώρο του σχολείου (λες και μιλάμε για τρομοκράτες). Ευτυχώς αυτές οι περιπτώσεις είναι ελάχιστες.
2)Να δείξει κάποιο ενδιαφέρον, αλλά να μην σου δίνει το τηλέφωνο των μελών του Συλλόγου Γονέων, λέγοντάς σου ότι θα τους το πει ο ίδιος.
3)Να δείξει μεγάλο ενδιαφέρον και να σου δώσει το τηλέφωνο κάποιου από τα μέλη του Συλλόγου για να συνεννοηθείς.
Στην πρώτη περίπτωση σηκώνεις τα χέρια ψηλά και εύχεσαι να ήσουν σε κάποια άλλη χώρα. Στη δεύτερη περίπτωση μπορείς να έχεις κάποιες ελπίδες (άλλωστε η ελπίδα πεθαίνει τελευταία). Βέβαια εκεί δεν μπορείς να το ελέγξεις,αλλά τέλος πάντων...Όσο για την τρίτη περίπτωση, εκεί είναι που μπαίνεις στο δεύτερο στάδιο των προσπαθειών. Ο Σύλλογος Γονέων.
Εδώ τα πράγματα αρχικά είναι πιο απλά. Ή που θα σου πει ότι δεν μπορούμε να επιβαρύνουμε τα παιδιά με περαιτέρω δραστηριότητες (επειδή κάνουν χορό, μπάσκετ, τάε κβον ντο, αρμόνιο, υπολογιστές, θεατρικό κτλ,κτλ) ή θα δείξει ενδιαφέρον. Ουφ! Επιτέλους! Ναι, αλλά για στάσου! Δεν μπορεί να αποφασίσει ένας. Πρέπει να περάσει από το Δ.Σ.
Υπομονή γιατί το Δ.Σ. μπορεί να αργήσει. Κι όταν γίνει μπορεί οι γονείς να μη θέλουν. Άλλωστε το σκάκι δεν είναι και η πρώτη προτεραιότητα. Οπότε στην καλύτερη των περιπτώσεων πρέπει να πέσεις πάνω σε ανθρώπους που να κατανοούν την εκπαιδευτική αξία του σκακιού.
Μένει τώρα μια μικρή λεπτομέρεια: η Σχολική Επιτροπή. Απαρτίζεται από τον διευθυντή, τον εκπρόσωπο του Συλλόγου Γονέων και τον εκπρόσωπο που στέλνει ο Δήμος. Η Σχολική Επιτροπή συνυπολογίζει όλα τα προηγούμενα και αποφασίζει. Και ενώ το σχολικό έτος αρχίζει το Σεπτέμβριο, εσύ αρχίζεις το Νοέμβριο.

Αποτέλεσμα όλων αυτών; Για να κάνει ένας δάσκαλος σε τρία σχολεία πρέπει να έχει περάσει από τουλάχιστον 20! Και τι κάνουν τα παιδάκια των υπόλοιπων 17 σχολείων που κι αυτά θέλουν να ασχοληθούν με το σκάκι; Μα φυσικά ό,τι έκαναν και πριν. Όταν κι όποτε βρουν ευκαιρία παίζουν με λειψούς κανόνες και στο τέλος, όταν έρχεται η ώρα που πια αντικειμενικά δεν έχουν χρόνο (Λύκειο, Πανελλήνιες, Πανεπιστήμιο, δουλειά), το αφήνουν. Κι αν κάποια από αυτά είχαν δυνατότητες να εξελιχθούν; Δε βαριέσαι, στην Ελλάδα είμαστε όλοι αυτοδίδακτοι στο κάτω κάτω.
Υπάρχουν βέβαια και οι σκακιστικοί σύλλογοι. Τι να σου κάνουν όμως κι αυτοί; Πόσοι θα έπρεπε να είναι για να μπορούν να απορροφήσουν όλα αυτά τα παιδιά; Αφήστε που τις ώρες λειτουργίας των συλλόγων τα περισσότερα παιδιά έχουν φροντιστήριο, ξένη γλώσσα ή κάτι άλλο.

Βέβαια δεν λείπουν και οι εξαιρέσεις σε όλη αυτήν την αλυσίδα που αναφέραμε πιο πάνω. Υπάρχουν διευθυντές που αγαπούν αυτό το κορυφαίο πνευματικό παιχνίδι και το θεωρούν πραγματικά σοβαρή υπόθεση. Έχω συναντήσει διευθυντές να πιέζουν το Σύλλογο για να εντάξει το σκάκι στο πρόγραμμα! Υπάρχουν επίσης γονείς που δίνουν μάχες για να μπει το σκάκι στο σχολείο τους. Όμως στη χώρα μας γενικά το σκάκι αντιμετωπίζεται ακόμα με επιφύλαξη (για να το πω κομψά). Η επιχορήγηση που παίρνει η Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού είναι αστεία σε σύγκριση με πολλά άλλα αθλήματα. Κι όμως έχουν δελτίο αθλητή στην Ελλάδα περίπου 33.000 σκακιστές. Υπάρχουν πολλά αθλήματα που μπορούν να υπερηφανευτούν για τέτοιο αριθμό αθλητών;

Ο Kramnik για το σχολικό σκάκι


Ο μέχρι πρόσφατα παγκόσμιος πρωταθλητής Vladimir Kramnik (βλ. φωτογραφία) είναι μεγάλος υποστηρικτής του σχολικού σκακιού. Σε πρόσφατη συνέντευξή του λέει: "...Το σκάκι ταιριάζει τέλεια στο να γυμνάζει κανείς τη στρατηγική σκέψη. Ειδικά για τα παιδιά και τους εφήβους η τακτική εξάσκηση στο σκάκι μπορεί να οδηγήσει σε ορατή βελτίωση των αποτελεσμάτων στο σχολείο."

Σκακιστικές Ολυμπιάδες στην Ελλάδα

Το 1984 ήταν μια χρονιά-σταθμός για το ελληνικό σκάκι. Η 26η Σκακιστική Ολυμπιάδα διεξήχθη στην Ελλάδα! Η πόλη που φιλοξένησε τους αγώνες ήταν η Θεσσαλονίκη, από τις 18 Νοεμβρίου ως τις 5 Δεκεμβρίου.
Το γεγονός είχε κάνει τότε μεγάλη εντύπωση σε όλο τον κόσμο. Όλοι μιλούσαν για την επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων στην κοιτίδα τους. Μάλιστα το γεγονός επαναλήφθηκε 4 χρόνια αργότερα, όταν η 28η Ολυμπιάδα διεξήχθη και πάλι στην Ελλάδα.
Από το καλαίσθητο ενημερωτικό δελτίο της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας του 1984 είναι οι παρακάτω φωτογραφίες.


Σημείο θραύσης

Μέσα στο ήσυχο σκοτάδι ο Χόσκινς κινήθηκε.
«Ματ», είπε.
Σηκώθηκε απ’ την καρέκλα του και διέσχισε την καμπίνα. Προσπέρασε αυτά που ήταν στο τραπέζι, άνοιξε ένα συρτάρι κάτω απ’ το ντουλάπι κι έβγαλε μια ατσάλινη μετροταινία. Από ένα ράφι με βιβλία έπιασε ένα βαρύ τόμο. Κάθησε στην άκρη του καναπέ με το βιβλίο στα γόνατα και το φυλλομέτρησε, ανοίγοντάς το τελικά σε μια σελίδα με φυσικές μετρήσεις. Κοίταξε το πάτωμα, τη μαύρη κουρτίνα, πίσω το μοναδικό τοίχο που είχε απομείνει. Μουρμούρισε, άφησε το βιβλίο, και κουβάλησε το μέτρο του ως τον ατσάλινο τοίχο. Εκεί στερέωσε τη μια άκρη ελευθερώνοντας τον παραμαγνητικό έλεγχο της ταινίας και το τράβηξε στο δωμάτιο. Μέχρι το σκοτάδι διάβασε το μέτρο, σημείωσε.
.......................................................
Αυτό που κάνανε οι άνθρωποι ετούτου του πλανήτη είναι κατά βάση απλό και ίσιο. Έπρεπε να ξέρουν αν η φυλή που έφτιαξε το σκάφος το κατάφερε επειδή ήταν εντάξει ψυχολογικά, και επομένως ικανή να σκεφτεί λογικά όλη τη διαδικασία της κατασκευής του (ανάμεσα σε πολλά άλλα πράγματα), ή αν είχε μονάχα μηχανικές ιδιότητες. Μας δοκιμάσανε λοιπόν για να το δούνε. Μας δοκίμασαν όπως δοκιμάζουμε το ατσάλι –για να βρούμε το σημείο θραύσης. Κι όσο αυτοί παίζανε το παιχνίδι τους για την ισορροπία μας, εγώ έπαιζα ένα παιχνίδι για τις ζωές μας. Δεν μπορούσα να το μοιραστώ με κανέναν από σας, γιατί ήταν ένα παιχνίδι που μόνο εγώ, απ’ όλους εμάς, ήξερα καλά. Ο Παρέζι είχε δίκιο ως ένα σημείο όταν έλεγε πως είχα κάνει τη φυγή μου μέσα στην αφαίρεση –την αφαίρεση του σκακιού. Το λάθος του ήταν πως είχα σπρωχτεί να το κάνω. Μπορείτε να είσαστε απόλυτα βέβαιοι πως το έκανα επειδή το διάλεξα. Το ζήτημα ήταν να μεταφράσω τις ενδείξεις σ’ ένα αντίστοιχο σύστημα ιδεών.
.......................................................
Με δυο λόγια: τους νίκησα στο σκάκι, όπου ήξερα τους κανόνες και κείνοι τους σέβονταν, κι έτσι κατάφερα να κρατήσω αυτό που λέγεται ισοροπία. Όταν εσείς αναστατωθήκατε επειδή εξαφανίστηκε η θυρίδα, εγώ δεν αισθάνθηκα τίποτα γιατί η εξαφάνιση δεν ήταν σκάκι.
........................................................
Όταν τέλειωσαν ολόκληρο το οπλοστάσιο των ψευδαισθήσεων, δε μ’ είχαν σπάσει ακόμα.


(Απόσπασμα από το διήγημα του James Gunn, Σημείο θραύσης, μετ. Τζένη Μαστοράκη. Τίτλος πρωτοτύπου: Breaking point)

Μαρσέλ Ντυσάν


Το μεγάλο γυαλί

Ο Γάλλος καλλιτέχνης Μαρσέλ Ντυσάν (1887-1968) θεωρείται μια από τις πιο αμφιλεγόμενες μορφές της μοντέρνας τέχνης. Αντισυμβατικός τόσο στη ζωή του όσο και στο έργο του, φίλος και εμπνευστής των καλλιτεχνών του κινήματος του Ντανταϊσμού, άσκησε τεράστια επίδραση στην τέχνη του 20ου αιώνα. Ήταν αυτός που εισήγαγε με συστηματικό τρόπο τη χρήση καθημερινών αντικειμένων στο έργο τέχνης, κάτι που πολλά χρόνια αργότερα θα άνοιγε το δρόμο σε κινήματα όπως η Ποπ Αρτ και η Οπ Αρτ.

Γυμνό που κατεβαίνει μια σκάλα

Ο Ντυσάν έπαιζε σκάκι από πολύ μικρός. Καταγόταν από μια οικογένεια με έφεση στις πνευματικές δραστηριότητες όπως το σκάκι, η ζωγραφική και τα μαθηματικά. Αναφέρεται μάλιστα πως ο Ντυσάν κατά τη διάρκεια των σπουδών του είχε κερδίσει και δύο μαθηματικά βραβεία.
Το 1923 ο Ντυσάν άφησε για πάντα την τέχνη για να ασχοληθεί συστηματικά με το σκάκι. Δύο χρόνια αργότερα έπαιξε στους τελικούς του πρωταθλήματος Γαλλίας κερδίζοντας μια καλή θέση και μαζί με αυτήν τον τίτλο του μαιτρ, και από το 1928 ως το 1933 αντιπροσώπευσε την Γαλλία σε σκακιστικές Ολυμπιάδες.


Η παρακάτω παρτίδα είναι από την Ολυμπιάδα του 1933. Ο Ντυσάν παίζει με τα Μαύρα κι αντίπαλός του είναι ο πρωταθλητής Τσεχίας Κάρελ Οποτσένσκι.

Οποτσένσκι-Ντυσάν, Φόλκστοουν, Αγγλία, Ολυμπιάδα 1933
1. γ4 Ιζ6 2. Ιγ3 ε6 3. ε4 δ5 4. ε5 δ4 5. εχζ6 δχγ3 6. βχγ3 Βχζ6 7. δ4 γ5 8. Ιζ3 θ6 9. Αδ3 γχδ4 10. γχδ4 Αβ4+ 11. Αδ2 Αχδ2+ 12. Βχδ2 Ιγ6 13. Βε3 0-0 14. Αε4 Πδ8 15. Αχγ6 βχγ6 16. 0-0 Αα6 17. Πζγ1 γ5 18. δχγ5 Αχγ4 19. Ιε5 Αδ5 20. γ6 Πδγ8 21. γ7 Βε7 22. Βγ3 α6 23. Πγ2 Αε4 24. Βγ5 Βη5 25. ζ4 Βζ5 26. Πγ3 ζ6 27. Ιδ7 Βχγ5+ 28. Πχγ5 Πα7 29. Παγ1 Πβ7 30. α4 α5 31. Π5γ3 Αδ5 32. Ιβ8 Ρζ7 33. Ιγ6 Αχγ6 34. Πχγ6 Ρε7 35. Πε1 Πβχγ7 36. Πεχε6+ Ρζ7 37. Πχγ7+ και εδώ οι δύο παίχτες συμφώνησαν στην ισοπαλία.

Κυριακή 29 Ιουνίου 2008

Διασχολικοί αγώνες στο 3ο δημοτικό σχολείο Ζωγράφου



Το 3ο δημοτικό σχολείο Ζωγράφου διοργάνωσε το Σάββατο 12-4-2008 σχολικούς αγώνες με την ονομασία "Τριαντάφυλλος Σιαπέρας", για να τιμηθεί η μνήμη του σημαντικού δασκάλου και πρωτεργάτη του ελληνικού σκακιού. Ήταν μια διοργάνωση που σημείωσε μεγάλη επιτυχία, βρίσκοντας αρωγούς τους Συλλόγους Γονέων και των δύο δημοτικών σχολείων που συστεγάζονται στο συγκρότημα (3ο και 9ο), καθώς και τη διεύθυνση των σχολείων.Τους αγώνες τίμησαν με την παρουσία τους ο κ. Παναγιώτης Χριστιάς, δημοτικός σύμβουλος, αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του δήμου Ζωγράφου και αντιπρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής του συγκροτήματος, ο κ. Χαράλαμπος Κουκούτσης, επίσης δημοτικός σύμβουλος και πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής, και η διευθύντρια του 3ου Δημοτικού Σχολείου κα. Βασιλική Παπαγεωργάκη.




Οι πρώτοι σε κάθε κατηγορία:
Νήπια: 1.Λιάκας Ανδρέας 2.Παλαιοδήμου Βασιλική 3.Φιλιππόπουλος Στέφανος
Α',Β' Δημοτικού: 1.Χριστόπουλος Κωνσταντίνος (3ο Ζωγράφου), 2.Ντελής Πιέρος (10ο Ζωγράφου), 3.Λιάκας Δημήτρης (10ο Ζωγράφου), 4.Χριστοφοράτος Γεράσιμος (10ο Ζωγράφου), 5.Γρατσίας Γιάννης (10ο Ζωγράφου), 6.Αρκουμάνης Γιώργος (10ο Ζωγράφου), 7.Νικολακάκος Σωτήρης (10ο Ζωγράφου), 8.Μπασάμπας Πάτρικ (19ο Αθήνας)
Γ',Δ' Δημοτικού: 1.Στασινός Παναγιώτης (3ο Ζωγράφου), 2.Λοϊζάς Αριστοτέλης (9ο Ζωγράφου), 3.Γκαγκάκης Βασίλης (9ο Ζωγράφου), 4.Σαντοριναίος Ιάκωβος (10ο Ζωγράφου), 5.Σωτηροπούλου Ειρήνη (19ο Αθήνας), 6.Αργυρόπουλος Νίκος (9ο Ζωγράφου), 7.Πίτσιος Γιώργος (4ο Ζωγράφου), 8.Μπούρας Άγγελος (4ο Ζωγράφου)
Ε',ΣΤ' Δημοτικού: 1.Τεκές Ιγνάτιος (9ο Ζωγράφου) 2.Σταυράκης Γιώργος (4ο Ζωγράφου) 3.Σαντοριναίος Χριστόδουλος (10ο Ζωγράφου), 4.Παππάς Παναγιώτης (3ο Ζωγράφου), 5.Βλάχος Αναστάσης (9ο Ζωγράφου), 6.Οικονομοπούλου Τερέζα (19ο Αθήνας), 7. Τάτσης Χρήστος (10ο Ζωγράφου), 8.Χριστόπουλος Αλέξανδρος (3ο Ζωγράφου)

Σάββατο 28 Ιουνίου 2008

4ο και 10o δημοτικά σχολεία Ζωγράφου

Το εσωτερικό πρωτάθλημα έγινε σε δύο ομίλους, έναν για τους αρχαρίους και έναν για τους προχωρημένους. Γενικά οι συνθήκες ήταν πολύ καλές και το ενδιαφέρον των παιδιών στα μαθήματα, αλλά και κατά τη διάρκεια των αγώνων, περέμεινε αμείωτο. Δεν υπήρξαν καν στενοχώρειες για τις ήττες! Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά!

Όμιλος αρχαρίων


Όμιλος προχωρημένων

3ο και 9ο δημοτικά σχολεία Ζωγράφου

Αποτελέσματα εσωτερικών πρωταθλημάτων περιόδου 2007-2008

Όμιλος μαθημάτων Πέμπτης


Όμιλος μαθημάτων Σαββάτου

19ο δημοτικό σχολείο Αθήνας

Ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα 26 Μαΐου το εσωτερικό πρωτάθλημα σκάκι του 19ου δημοτικού σχολείου για τη φετινή χρονιά.
Πρέπει να πούμε ότι το επίπεδο του σκακιού στο σχολείο φέτος ήταν σημαντικά ανεβασμένο σε σχέση με άλλες χρονιές, κι αυτό φάνηκε και από τη μαχητικότητα που υπήρξε και από το ότι όλοι είχαν απώλειες βαθμών, όπως επίσης και από την ποιότητα των παρτίδων που παίχτηκαν.
Ελπίζουμε η προσπάθεια αυτή να συνεχιστεί και του χρόνου με περισσότερα παιδιά.

Η τελική βαθμολογία: