Σκάκι εκτός σχολείων;

Μετά την ιππασία μια παρτίδα τοπικού σκακιού, με το αλογάκι να παρακολουθεί κι αυτό με ενδιαφέρον. Εικόνα από το Θιβέτ.

Δεν ξέρω πόσα θα μπορούσε να περιμένει κανείς, όμως κατά τη γνώμη μας η θέση που κατέχει το σκάκι στην πολιτική του Υπουργείου Πολιτισμού προς την κατεύθυνση του Εθνικού Αθλητικού Σχεδιασμού που επαγγέλλεται, δεν είναι η ενδεδειγμένη. Καθόλου μάλιστα. Κι αυτό ακόμα κι αν μιλάμε για ένα πρόγραμμα που κινείται -γενικά- προς τη σωστή κατεύθυνση.
Συγκεκριμένα, ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού κ. Πάνος Μπιτσαξής, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε σήμερα σχετικά με την πολιτική του Υπουργείου για τις χρηματοδοτήσεις των αθλημάτων, ανακοίνωσε ότι τα υπάρχοντα αθλήματα χωρίζονται σε 6 κατηγορίες, σύμφωνα με τα παρακάτω κριτήρια:

α) Η παράδοση του αθλήματος
β) Η αρμονία του αθλήματος με την Ελληνική νοοτροπία
γ) Η λαϊκότητα του αθλήματος, η δημοφιλία του και ο βαθμός διάδοσής του
δ) Η σχέση του αθλήματος με τις Ελληνικές κλιματολογικές συνθήκες και την γενικότερη γεωγραφική της ιδιοσυστασία
ε) Η ποιότητα της ενεστώσας οργάνωσης του αθλήματος
στ) Ο βαθμός της ενεστώσας ανάπτυξης και η ευχέρεια, οικονομική και θεσμική, της μελλοντικής ανάπτυξης του αθλήματος
ζ) Οι επιτυχίες και η προοπτική επιτυχιών του κάθε αθλήματος
η) Η διαφάνεια της αθλητικής δράσης
θ) Η καλλιέργεια του αθλητισμού χωρίς βία
ι) Η συστηματική καλλιέργεια του καθαρού αθλητισμού και των αξιών της συμμετοχής και του ευ αγωνίζεσθαι
κ) Η καλλιέργεια του λαϊκού αθλητισμού
λ) Η καλλιέργεια δυνατοτήτων άσκησης και άθλησης χωρίς εξαιρέσεις, ιδιαίτερα πολιτών με ειδικές ανάγκες και ικανότητες.

Πρόκειται για 12 κριτήρια, από τα οποία το σκάκι φαίνεται να ικανοποιεί τα περισσότερα. Γιατί, πράγματι, δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε άλλο άθλημα στο οποίο μπορούν να συμμετέχουν ΟΛΟΙ, χωρίς εξαιρέσεις, κι ιδιαίτερα τα άτομα με ειδικές ανάγκες και ικανότητες, όπως προβλέπει το κριτήριο λ. Δημοκρατικότερο άθλημα από το σκάκι δεν υπάρχει. Δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε άθλημα που να καλλιεργεί τόσο έντονα τις αξίες της συμμετοχής και του ευ αγωνίζεσθαι (κριτήριο ι). Δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε άλλο άθλημα στο οποίο η έννοια της βίας είναι ανύπαρκτη (κριτήριο θ). Πόσα αθλήματα είναι τόσο λαϊκά και προσιτά (κριτήριο κ); Σε πόσα αθλήματα υπάρχουν 35.000 αθλητές με δελτίο και ποιος ξέρει πόσες εκατοντάδες χιλιάδες που ξέρουν να παίζουν και απλώς δεν έχουν γραφτεί σε σύλλογο (κριτήριο γ); Πόσα αθλήματα ήταν γνωστά από τη δεκαετία του 1920 κι ακόμη πιο νωρίς (κριτήριο α); Τα στοιχεία στη διάθεση του κάθε ενδιαφερομένου.
Κι όσο για επιτυχίες; Για να μην πάμε μακριά, ας περιοριστούμε στην πρόσφατη 6η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα εθνικών ομάδων, με νίκες επί της Ρωσίας, της Αρμενίας και της Βραζιλίας, ομάδες κορυφαίες (κριτήριο ζ).

Κι όμως το σκάκι κατατάσσεται στην τρίτη από τις 6 κατηγορίες, μαζί με την ιππασία, το τένις και την τοξοβολία! Αθλήματα που για να ασχοληθείς μαζί τους πρέπει τουλάχιστον να έχεις λύσει τα καθημερινά βιοποριστικά προβλήματα, για να το θέσουμε κομψά.
Και ξέρετε πώς περιγράφονται τα αθλήματα της τρίτης κατηγορίας; Διαβάστε: Τα αθλήματα αυτά έχουν επαρκή διάδοση, ώστε να ενδιαφέρουν το κοινωνικό σύνολο. Πρέπει όμως να στηριχθούν πρώτα και κυρίως στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Η Πολιτεία δεν θα τα συντηρεί, αλλά θα τα ενισχύει με τακτική επιχορήγηση στο μέτρο των δυνατοτήτων της, με ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα των υποδομών τους. Θα εξετάζει χρηματοδοτήσεις επιμέρους δράσεων στη βάση συγχρηματοδοτικών σχημάτων, δεν αναλαμβάνει όμως την υποχρέωση της καλλιέργειάς τους σε βάθος.
Κι εμείς θέλουμε να τα βάλουμε στα σχολεία! Ε, όταν θα μπει στο σχολείο το μάθημα της ιππασίας, μπορεί να μπει και το σκάκι.

Ολόκληρο το δελτίο τύπου σχετικά με τη συνέντευξη του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού μπορείτε να το βρείτε εδώ.