Πέμπτη 21 Αυγούστου 2008

Άλλες εποχές

Ενώ οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου πλησιάζουν στο τέλος τους, δεν μπορεί ένας λάτρης του αθλητισμού να μη νοσταλγήσει κάποιους άλλους αγώνες, κάποιες άλλες εποχές. Άλλα τα θυμόμαστε, για κάποια άλλα μας έχουν μιλήσει, τα περισσότερα τα έχουμε δει σε φιλμ.
Δεν θέλω να μιλήσω για περισσότερη αθωότητα στο παρελθόν. Μου φαίνεται στείρο και μονότονο. Κάποια γεγονότα όμως δεν μπορεί κανείς να τα αγνοήσει, όσο καλή θέληση και να έχει, όσο πατριωτισμό κι αν θέλει να επιδείξει. Μια πίκρα πάντα θα υπάρχει για όποιον θέλει να μην κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του. Και ο αθλητισμός είναι μεράκι, είναι έρωτας, είναι αξία.
Θα ήθελα να δούμε μαζί μερικές μορφές του αθλητισμού που διακρίθηκαν σε Ολυμπιακούς αγώνες. Τίποτε άλλο. Απλώς να δούμε και να θυμηθούμε.

Εμίλ Ζάτοπεκ. Ο κορυφαίος Τσέχος πρωταθλητής μεγάλων αποστάσεων, που διακρίθηκε στο Λονδίνο το 1948, στο Ελσίνκι το 1952 και στη Μελβούρνη το 1956. Ο "άνθρωπος ατμομηχανή" όπως τον αποκαλούσαν, ο άνθρωπος που το 1952 κέρδισε 3 χρυσά μετάλλια, στα 10.000 μέτρα, στα 5.000 μέτρα και στο Μαραθώνιο. Το παρακάτω βίντεο δείχνει αυτούς τους τρεις μεγάλους αγώνες, με κάποια σχόλια του ίδιου του Ζάτοπεκ.


Αλ Έρτερ. Ο μεγαλύτερος δισκοβόλος όλων των εποχών. Ο μοναδικός αθλητής στην ιστορία του στίβου που κέρδισε 4 χρυσά μετάλλια σε τέσσερις συνεχείς Ολυμπιακούς Αγώνες στο ίδιο αγώνισμα (Μελβούρνη 1956, Ρώμη 1960, Τόκιο 1964, Μεξικό 1968). Αποχώρησε από την ενεργό δράση το 1968 και ξαναγύρισε το 1980, όπου σε ηλικία 44 ετών έκανε ατομικό ρεκόρ και μια από τις καλύτερες βολές στην ιστορία. Έτοιμος για τη Μόσχα, του χαλάει τα σχέδια το αμερικανικό μποϋκοτάζ. Ξαναπροσπαθεί το 1984 στα 48 του χρόνια. Δεν τα καταφέρνει, αλλά συνεχίζει. Και συνεχίζει...Το 2007 αρνείται να κάνει μεταμόσχευση καρδιάς λέγοντας: "Έζησα μια ενδιαφέρουσα ζωή". Αυτό ήταν...


Πιέτρο Μεννέα. Ο απίθανα συμπαθής Ιταλός πρωταθλητής των 100, 200 και 400 μέτρων, παρών σε Ολυμπιακούς Αγώνες από το 1972 ως το 1988. Στη Μόσχα το 1980 κέρδισε τα 200 με τον εξής τρόπο:


Φάνυ Μπλάνκερς-Κουν. Η Ολλανδέζα που κέρδισε 4 χρυσά στους Ολυμπιακούς του 1948 (100μ., 200μ., 80μ. με εμπόδια, σκυταλοδρομία 4Χ100). Μετά τη γέννηση του πρώτου της παιδιού το 1941, σε εποχές δύσκολες, όλοι τη θεώρησαν τελειωμένη. Όμως όχι.
Τα 100μ. εκείνων των αγώνων:

1 σχόλιο:

  1. Ηλία,
    Πιστεύω ότι αυτό το αίσθημα της νοσταλγίας στο θέμα Ολυμπιακοί Αγώνες το μοιραζόμαστε μυριάδες άνθρωποι.
    Ακόμα μια φορά επένδυσες μια ενδιαφέρουσα ανάρτησι με σοβαρότητα και ευαισθησία.

    Συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.