Ιταλία, τέλη του 16ου αιώνα

Santa Maria di Loreto, εκκλησία του 16ου αιώνα, Ρώμη

Ρώμη, περίπου 1590. Το ιταλικό σκάκι βρίσκεται στις μεγάλες του δόξες. Αν και έχει μόλις φύγει από τη ζωή ο Leonardo da Cutri, που ήταν ο αδιαφιλονίκητος πρωταθλητής της Αυλής του Φιλίππου του Β', υπάρχει μια πλειάδα σκακιστών που εξασκούν το αγαπημένο τους παιχνίδι: Giulio Polerio, Alessandro Salvio, Horacio Gianutio, Paolo Boi.
Στο βιβλίο Oxford Encyclopedia of Chess Games συναντούμε κι άλλα ονόματα παιχτών της εποχής εκείνης για τους οποίους δεν διαθέτουμε περισσότερα στοιχεία: Busnardo, Saduleto, Benavides. Όλων τις παρτίδες τις έχει διασώσει ο Polerio, που συνήθιζε να καταγράφει παρτίδες της εποχής του. Πολύτιμη συλλογή, χάρη στην οποία έχουμε κάποια ιδέα για το σκακιστικό επίπεδο της εποχής.
Μια τέτοια παρτίδα, άγνωστη σε πολλούς, είναι η παρακάτω. Είναι ημιτελής (ίσως ο Polerio ενδιαφερόταν να καταγράψει μόνο το άνοιγμα), έχει όμως ιστορική αξία:

Benavides-Saduleto, 1590, παιγμένη μάλλον στη Ρώμη
1. ε4 ε5 2. ζ4 εxζ4 3. Ιζ3 η5 4. Αγ4 η4 5. Ιε5 Βθ4+ 6. Ρζ1 Ιθ6
7. δ4 δ6 8. Ιδ3 ζ3 9. η3 Βε7 10. Ρζ2 Αη7 11. Ιζ4
Μέχρι εδώ μας είναι γνωστή η παρτίδα. Ο Polerio δίνει σαν ιδέα το 12. Πε1, έχοντας ίσως στο μυαλό του ότι τα Μαύρα θα έπεφταν στη στοιχειώδη παγίδα να κόψουν με τη Βασίλισσα το ε4, οι αναλύσεις όμως δείχνουν ότι τα Μαύρα υπερέχουν.

Να σταθούμε ίσως λίγο στο όνομα Benavides. Το όνομα αυτό μας παραπέμπει μάλλον σε Ισπανό ή Καταλανό. Το γεγονός όμως ότι το όνομα Μπεναβίδης δεν είναι σπάνιο στην Ελλάδα θα μπορούσε να μας οδηγήσει ίσως στην παράτολμη σκέψη ότι δεν αποκλείεται να ήταν κι Έλληνας. Θα μάθουμε άραγε ποτέ;