Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

«Zugzwang» για την ΕΣΟ

Λάβαμε το παρακάτω κείμενο αρχών και θέσεων εν όψει των επικείμενων εκλογών για το Δ.Σ. της ΕΣΟ. Το κείμενο υπογράφουν ο Κώστας Αλεξίου, ο Βαγγέλης Βιδάλης, ο Σπύρος Ιλαντζής και ο Νίκος Παπανδρέου.

Εν  όψει των επερχόμενων εκλογών για την ανάδειξη του νέου Δ.Σ. της ΕΣΟ για την επόμενη τετραετία θεωρούμε επιβεβλημένη την παρέμβαση αυτή στα κοινά του σκακιστικού χώρου.

Δεν είναι η πρώτη φορά που τοποθετούμαστε δημόσια για κρίσιμα θέματα του ελληνικού σκακιού. Εξ άλλου έχουμε μία πορεία μέσω κι έξω από τα διοικητικά της ΕΣΟ και κρινόμαστε συνεχώς όχι μόνον από τα λεγόμενά μας, όσο –κυρίως- από τα πεπραγμένα μας.
Η σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας μας και ο μετασχηματισμός της ελληνικής κοινωνίας που ξεκίνησε, επιβάλλουν μία τολμηρή, ρηξικέλευθη, καινοτόμο προσέγγιση των σκακιστικών θεμάτων.
Ολοι μας πρέπει να αναθεωρήσουμε και να επανεξετάσουμε παραδοσιακές προσεγγίσεις, δεδομένα και πρακτικές.
Οι εύκολοι δρόμοι της επίκλησης του «λαμπρού παρελθόντος», των «παχιών αγελάδων» έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η διαρκής απαίτηση από το ουσιαστικά χρεοκοπημένο κράτος να συνεχίσει τη χρηματοδότηση του σκακιού και γενικότερα του ελληνικού αθλητισμού είναι ξεπερασμένος λαϊκισμός, φθηνή ρητορική, και τίποτα παραπάνω, ειδικά όταν το ¼ του ενεργού πληθυσμού είναι άνεργο και η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου βιώνει πρωτόγνωρες αρνητικές καταστάσεις.
Εξίσου υποκριτική είναι και η ισοπεδωτική κριτική της κάθε πολιτικής της ΕΣΟ, αφού μάλιστα, όταν οι ίδιες πολιτικές υιοθετούνται από συλλόγους ή Ενώσεις, επικροτούνται και προβάλλονται θετικά.
Και το πλέον “στρουθοκαμηλιστικό» είναι να αγνοούμε (ή να «ξεχνούμε») τι συμβαίνει στο σκάκι παγκόσμια, πως το αντιμετωπίζουν οι δημόσιες αρχές εδώ και δεκαετίες σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τι λύσεις έχουν βρει οι Ομοσπονδίες των χωρών αυτών.
Οι θέσεις που ακολουθούν δεν αναπαράγουν αναλυτικά τις γνωστές μας προτάσεις σε μία σειρά από θέματα, όπως οι διοικητικές μεταρρυθμίσεις (ΕΣΟ, Ενώσεις, κ.ά.), οι διασυλλογικές διοργανώσεις και τα ατομικά πρωταθλήματα, τα θέματα των εθνικών ομάδων, τα προπονητικά, η ανάπτυξη της περιφέρειας, το σχολικό σκάκι, κ.ά.
Ούτε καταφεύγουμε στις εύκολες και κλασσικές «λύσεις» να κάνουμε (χάρτινες) σημαίες τα αυτονόητα: τη διαφάνεια, τις ανοικτές και δημοκρατικές διαδικασίες, το «σκούπισμα» του κατεστημένου. Αυτά απαιτούν καθημερινή προσπάθεια, διάρκεια, συνέπεια λόγων και πράξεων, εντιμότητα πάνω απ’ όλα.
Ούτε «χαιδεύουμε αυτιά» κάνοντας γενικές αφοριστικές αναφορές ενάντια στην εμπορευματοποίηση και το «καπιταλιστικό κράτος που έχει διαλύσει τα πάντα». Αυτή είναι η συνταγή ορισμένων που την εφαρμόζουν σε κάθε περίσταση, άρα γιατί όχι και στο σκάκι;
Ούτε θεωρούμε ότι τώρα είμαστε στο σημείο 0 και όλα θ’ αρχίσουν μετά την εκλογή του νέου Δ.Σ., σαν να μην υπήρχε στο παρελθόν ΕΣΟ, ή να μην έχει παράγει τίποτα το θετικό.
Η κριτική μας στη διοίκηση της ΕΣΟ ήταν και παραμένει αυστηρή. Η έλλειψη συγκροτημένης πολιτικής και ο αυτοσχεδιασμός, η ευνοιοκρατία, η απουσία οράματος και μακρόπνοων στόχων είναι βασικές αδυναμίες της. Ο απόλυτα προεδροκεντρικός χαρακτήρας της περιορίζει ασφυκτικά τη λειτουργία της.
ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ
 1η Θέση: Το ελληνικό σκάκι έχει έντιμους ανθρώπους με αγάπη γι’ αυτό, με αποδεδειγμένη προσφορά στα σωματεία τους και στα κοινά. Τέτοιοι θα πρέπει να είναι αυτοί που θα διεκδικήσουν την εκλογή τους στο νέο Δ.Σ. της ΕΣΟ. Με διάθεση για προσφορά, ευρηματικοί, με αποφασιστικότητα για τομές, και έξυπνες όσο και αναγκαίες αλλαγές. Μα πάνω απ’ όλα, χρηστή διοίκηση.
2η Θέση: Όπως όλα τα ενεργά σωματεία που πρωταγωνιστούν στη χώρα μας, είτε αγωνιστικά, είτε οργανωτικά, έτσι και η ΕΣΟ θα πρέπει να αναζητήσει και να εξασφαλίσει πόρους από κάθε πηγή, ώστε να αναπληρώσει τη συνεχώς μειούμενη χρηματοδότηση της ΓΓΑ.
Τρεις είναι οι βασικοί άξονες χρηματοδότησης: το κράτος και η αυτοδιοίκηση, οι χορηγίες και η αυτοχρηματοδότηση από τα μέλη της σκακιστικής κοινότητας. Συν τα έσοδα που θα προέρχονται από ποικίλες δραστηριότητες που θα υλοποιεί η ίδια η ΕΣΟ.
3η ΘέσηΣταδιακός διαχωρισμός των ομαδικών πρωταθλημάτων (ανδρικά, γυναικεία, νεανικά, παιδικά). Ριζική αναδιάρθρωση του συνόλου του αγωνιστικού προγράμματος. Για παράδειγμα, είτε το κορυφαίο διασυλλογικό πρωτάθλημα γίνεται με σύστημα κατηγοριών και ομίλων είτε εντελώς ανοικτό, θα πρέπει να τηρεί δύο θεμελιώδεις αρχές τουλάχιστον: της ποιότητας και της αυτοχρηματοδότησης. Δεν είναι λογικό η ΕΣΟ να χρηματοδοτεί την Α’ Εθνική όταν η πλειονότητα των ομάδων που συμμετέχουν δαπανούν γι’ αυτήν από 5.000 έως και 30.000 Ευρώ.
4η Θέση: Επιθυμούμε όλες οι Εθνικές μας ομάδες (άρα και οι κορυφαίοι σκακιστές και σκακίστριές μας) να διακρίνονται διεθνώς, άρα θα πρέπει να καταβληθεί η μέγιστη δυνατή προσπάθεια ώστε να βρεθούν χορηγοί τόσο για την προετοιμασία όσο και για τη συμμετοχή τους στις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις. Ετσι θα αποδεσμευθούν πόροι που είναι απαραίτητοι για τη χρηματοδότηση άλλων δράσεων.
5η Θέση:  Τα θέματα προπονητικής έχουν πολλαπλές διαστάσεις: ανάπτυξης, απασχόλησης, προγραμματισμού και σχεδιασμού.
Συνεπώς μια ολοκληρωμένη και συνδυασμένη πολιτική στο θέμα αυτό μόνον θετικά αποτελέσματα μπορεί να αποφέρει. Υπάρχει αξιόλογοι Ελληνες και ξένοι προπονητές στη χώρα μας που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στο θέμα αυτό.
Ο μεθοδικός σχεδιασμός και η υλοποίηση πρότυπων προπονητικών προγραμμάτων (για τρία τουλάχιστον επίπεδα) είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την παραγωγή νέων ισχυρών σκακιστών.
6η Θέση:  Το σχολικό σκάκι έχει πολλές παραμέτρους, παιδαγωγικές, αγωνιστικές, αναπτυξιακές, προπονητικές. Ουσιαστικά πρόκειται για τον τροφοδότη των περισσότερων συλλόγων. Εδώ απαιτείται η χάραξη ολοκληρωμένης πολιτικής που θα ενσωματώνει όλους τους συντελεστές. Η ΕΣΟ δεν πρέπει να περιορίζεται μόνον στην επίβλεψη της τελικής φάσης του σχολικού πρωταθλήματος και να είναι ουσιαστικά απούσα σε όλες τις άλλες διαστάσεις του σχολικού σκακιού.
7η Θέση: Το σωματείο, ο σύλλογος είναι το κύτταρο της σκακιστικής ανάπτυξης. Η ΕΣΟ έχει την υποχρέωση να υποστηρίξει τη δημιουργία και νέων κέντρων ανάπτυξης –εκτός από τα 4 γνωστά. Προτείνεται ο σχεδιασμός και η εφαρμογή ολοκληρωμένων πιλοτικών περιφερειακών προγραμμάτων ανάπτυξης σε περιοχές όπου θα υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες (με την ενεργό συμμετοχή και τη συγχρηματοδότηση τοπικών φορέων).
Με τον όρο ολοκληρωμένο περιφερειακό πιλοτικό πρόγραμμα ανάπτυξης εννοούμε ένα σύνολο  σκακιστικών δραστηριοτήτων (δράσεις σχολικού σκακιού, πρότυπα προπονητικά προγράμματα, πλήρες ατομικό και ομαδικό αγωνιστικό πρόγραμμα, παράλληλες εκδηλώσεις διάδοσης και ευαισθητοποίησης του ευρύτερου κοινού, κ.ά.)
Όλα τα παραπάνω πηγάζουν από το πάθος και την αγάπη μας για το σκάκι.
Το σκάκι επέζησε και αναπτύχθηκε στη χώρα μας σε πολύ πιο δύσκολες εποχές, άρα εμείς πιστεύουμε πως δεν θα ανακοπεί η αναπτυξιακή του πορεία, και αυτό επιβεβαιώνεται τόσο από τις ατομικές επιτυχίες των παίδων σκακιστών μας, όσο και από τις ομαδικές διακρίσεις των εθνικών μας ομάδων.
19 Σεπτεμβρίου 2012
 Κώστας Αλεξίου          Πτολεμαΐδα
Βαγγέλης Βιδάλης         Θεσσαλονίκη
Σπύρος Ιλαντζής          Αθήνα
Νίκος Παπανδρέου      Ηράκλειο

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Παίζω σκάκι … για ’Το Χαμόγελο του Παιδιού’’



Υπό την αιγίδα του Δήμου Πύργου το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου, στις 6.30 το απόγευμα, στην κεντρική πλατεία της πόλης, η Σκακιστική Ακαδημία Πύργου διοργανώνει αγώνα σιμουλτανέ με όλα τα έσοδα της διοργάνωσης να αποδίδονται στο «Χαμόγελο του Παιδιού».

Η ΣΑ Πύργου καλεί μικρούς και μεγάλους να συμμετέχουν στον αγώνα δίνοντας για την συμμετοχή τους 3 ευρώ για κάθε παρτίδα σκάκι που θα παίξουν αντιμετωπίζοντας αθλητές της ακαδημίας. Κάθε αθλητής της ΣΑ Πύργου θα αντιμετωπίζει ταυτόχρονα έως και 10 αντιπάλους ενώ θα υπάρχει και μια κατηγορία αποκλειστικά για παιδιά του Δημοτικού.

Όποιος επιθυμεί μπορεί να αγωνιστεί σε περισσότερες από μια παρτίδες ενισχύοντας την προσπάθεια να βοηθήσουμε όλοι μαζί όσο μπορούμε το έργο του συλλόγου ‘’Το Χαμόγελο του Παιδιού’’.

Ιστοσελίδες: www.pirgoschess.gr και www.pirgoschess.blogspot.com